Jak pomóc alkoholikowi?

Zdarza się, że osoby będące w bliskich relacjach z osobą uzależnioną od alkoholu, nie potrafią racjonalizować sytuacji i właściwie kierować pomocą chorej osobie. Często zastanawiając się, jak pomóc alkoholikowi, obierają schematyczny sposób postępowania, prowadzący w efekcie do współuzależnienia. U kobiet często spotykaną postawą w takich sytuacjach jest „za wszelką cenę i bez względu na wszystko”. Co prawda plan pomocowy dla chorej osoby w głowie partnera lub współmałżonka jest bardzo precyzyjny, jednak nie jest on skuteczny.

Współuzależnienie jako efekt pomocy alkoholikowi

Często współuzależnienie nie dotyczy tylko partnera alkoholika, ale również jego dzieci. Co prawda z każdym dniem wychodzenie z nałogu jest coraz trudniejsze, jednak warto pamiętać, że opieranie działań pomocowych na żalu do uzależnionego nie jest dobrą drogą. Specjaliści zalecają przede wszystkim zdystansowanie się do problemu. Pomoże to w zachowaniu w pamięci szczęśliwych chwil, które powinny stanowić solidny fundament leczenia.

Irracjonalne odczucia wobec alkoholika

Zdarza się, że partner chorego jednocześnie kocha go i nienawidzi. W głowie obmyśla plan ucieczki, a z drugiej strony chce wykorzystać maksimum sił i środków, by pomóc chorej osobie. To pewien rodzaj niestabilności, który razi i z pewnością wyniszcza danego człowieka bardziej niż nałóg bliskiej osoby.

Dystans wobec choroby partnera

Warto pamiętać, że alkoholizmu nie da się wyleczyć szybko, niemal jednym gestem wykonanym w stronę chorego. Takie osoby zwykle same potrzebują przejść przez pewien proces uświadamiania sobie, co tak naprawdę się z nimi dzieje. Samo uświadamianie problemu bywa bardzo bolesne.

Partner chorej osoby powinien zdystansować się do problemu i postarać się spojrzeć na problem z innej strony. Do alkoholika nie przemawia szantaż. Warto w rozmowie z chorym stosować racjonalne argumenty i mówić tak spokojnie, jak się da.

Bardzo pomocny współuzależnionym jest terapeuta uzależnień, który pomaga w odpowiedzeniu na pytania nie tylko dotyczące choroby partnera, ale również podpowiada, jak pomóc osobie uzależnionej, pomagając jednocześnie samemu sobie.

Ograniczanie alkoholika

Terapeuci są zgodni co do tego, że nie wolno pozbawiać alkoholika poczucia człowieczeństwa. Chory musi wiedzieć, że ma wsparcie w rodzinie. Jednocześnie warto od chorego wymagać uczestnictwa w życiu rodzinnym oraz egzekwowania wykonywania jego obowiązków.

Kobiety często popełniają błąd brania na siebie ciężaru odpowiedzialności za rodzinę. Starają się dbać o gospodarstwo domowe w typowo męski sposób, wykonując wszystkie obowiązki, łącznie z drobnymi naprawami. Powoduje to u alkoholika poczucie zamknięcia w „złotej klatce”. Chory z czasem traci również zdolność realnego postrzegania świata. Jego pijackie wybryki nie mają niemal żadnych konsekwencji, bo dom funkcjonuje prawidłowo, partner skrupulatnie ukrywa ślady spożywania alkoholu i dzwoni do szefa, aby usprawiedliwić go, jeśli nie jest w stanie stawić się do pracy.

Paradoksalnie, komfort alkoholika odbiera mu poczucie człowieczeństwa i zniechęca go do podejmowania wysiłków w dążeniu do poprawy swojego stanu. Ukrywanie problemu przed najbliższymi również nie jest dobrym pomysłem. Dzieci mają prawo wiedzieć, że rodzic jest pijany, a nie chory.

Dobrym rozwiązaniem jest życie obok alkoholika, a nie razem z nim. Musi on ponosić konsekwencji swoich wyborów. Asertywność partnera jest tutaj bardzo ważna. Nie warto pozostawiać żadnych problemów bez wyjaśnienia. Partner alkoholika musi wiedzieć, że to on jest ważny, a alkoholikowi pomaga tylko przy okazji. Ważne, żeby alkoholik skorzystał z profesjonalnej pomocy.